Szpakoiada, albo dramy podstarzałego celeba, albo Łódź jest dekadencka i zdegenerowana vol.2 Wszyscy szczęśliwi celebryci są do siebie podobni, każdy nieszczęśliwy celebryta jest wydymany na swój sposób. Nie inaczej było z Marcelem Wawrzyńcem Szpakiem. Gwoli uściślenia – nieszczęśliwy celebryta to były celebryta. Najgorszy status z możliwych. Coś jak radioaktywna plotka o łowieniu żywych chłopięcych […]
Archive for the ‘beatyfik(a)cje’ Category
Tribute to Iza Natasza Czapska, albo dwóch na głodzie, albo Łódź jest dekadencka i zdegenerowana Łukasz Marek Mateusz Najder rozmawia z Marcelem Wawrzyńcem Szpakiem Na to spotkanie czekałem od 3 lat. Od dnia, w którym po raz pierwszy przeczytałem jego debiutancką powieść o niepokojącym tytule: „Rozporcjowany pasierb”. „Rozporcjowany pasierb” to jedna z najmocniejszych książek ostatniej dekady […]
Nie będąc profesjonalnym badaczem literatury – a wyłącznie tejże miłośnikiem i gorliwym obserwatorem – nad wyraz rzadko dopuszczam, by moje prywatne konstatacje na temat jakiegoś tekstu, albo autora, zgęstniały i opadły na papier. Jeszcze rzadziej zajmuję nimi uwagę zaprzyjaźnionych redaktorów. Postępując tak, postępuję nie z obawy, że jakość moich wypowiedzi wystawi na próbę naszą znajomość, […]
Możliwość komentowania Doom nadchodzi została wyłączona
To bez wątpienia największa rewelacja młodej poezji polskiej. Objawienie. Cud, który się ziścił w druku. Takich jak On zapowiadają Pisma. Kolorowe też. Tacy jak on idą na czele, przesiadują w klubach, stoją na cokole, leżą na Skałce. W tej postaci wraca zapomniany gatunek człowieka, rodzaj człowieczeństwa będący w dzisiejszych czasach na wymarciu, osobna rasa. A […]